12 Nisan 2009 Pazar

İlk aşık oluşumdu, sen vardın. Sonra ağlamaya başladım, sen vardın.
Yalnız kaldım kurtulamadım, sen vardın. Saçlarımı savurdum, sen vardın. Kendi krallığımı kurdum, sen vardın. İlerleme kaydettim hayatımda, sen vardın. Sessiz sokaklarda yürüdüm, sen vardın. Elimi hiç bırakmadın. Kaçmayı düşünürken yine sen vardın. ''Gitme'' demek için sen vardın. Oturdum denizi izledim, başucumdaydın. Seni bırakıp gidemedim. Sonra rüya gördüm, içinde hep sen vardın. Sen benim yaşanmışlıklarımsın. Sen ne güzel kokuyorsun İstanbul.

2 yorum: