Geldiğimde huzurluydum, gülüyordum üstelik. Zamanla yürümeyi öğrendim, sonra düşmeyi, kimse tutmadı elimden. Kimi sevsem kalbi elimde kaldı. Yeni yolları vardı, başka insanları, yer edinemedim hayatlarında. Kime kendimi versem değersizliğimi hatırlattı bana, evrende bir toz olduğumu... Çok düşündüm, çok ağladım, çok yoruldum. Ben vardım, kimse yoktu odamda.