9 Şubat 2009 Pazartesi


Hüzün nereden geliyordu, nereden gidiyordu zaman?
Sorduğum sorular havada asılı kalıyordu, bir geliyor bir daha gitmiyordu yalan.
Kaç kişiyi kandırdım, kaç kişi tarafından kandırıldım?
Yollar uzadıkça kısalıyordu kelimelerdeki anlam.
Sonbahar gelince kapanıyordu kapılar, aşk iniyordu yeryüzüne kimse karşılamıyordu.
Biz oyunlar oynuyorduk gözlerimiz kapalı, birileri gözünü açmış eksik taraflarımızı gözlemliyordu.
Sen nereden geliyordun bana, ben nereye giderek acıtıyordum seni?
Ne sanıyorduk ki kendimizi?
Aynaların arkasında kalıyordu yüzlerimiz hep, kendimizi tanımıyorduk.
Tanımadığımız insanlara ağlıyorduk, tanıdıklarımız güldürüyordu bizi.
Tam gidiyordum buralardan, seni henüz tanımadığımı hatırladım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder