Küçük bir sır sakladım içime, yüzümden okunacak diye korkuyorum.
Daha birçok şeyden korkuyorum; insanlardan korkuyorum, kırılacak düşümün kalmamasından korkuyorum...
Dehlizlerde gizliyorum ellerimden kayıp gitmesin diye küçük hayellerimi.
Bükülmüş kağıtlar var masamda, kendini kanıtlamaktan korkan.
Yarım kalmış eskileri kullanmıyorum hayallerin ölür diye.
Kal istiyorum içimde, ömrüm boyunca görebileceğim en masum insan şeklinle.
Korkutuyor beni okuduğum her kitap, her öğrendiğim yeni şey korkutuyor...
Hatalar yapıyorum, kendimi affedemiyorum.
Dışarıdan görünen insan değilim ben.
İçimde kocaman bir dünya besliyorum.
Beni kimse tanımıyor...