3 Ocak 2009 Cumartesi


Hayatımı bok çukuruna attım üzerine bir sinek konsun da anlam kazansın diye.Terk ediyorum yürüdüğüm bütün yolları.Gururumu fahişelere armağan ediyorum.Fonda Damien Rice çalıyor.Hüznümü şarap şişesine doldurdum,yıllansın diye.Hangi kapıyı açmaya çalışsam kolu elimde kalıyor.Penisini elleriyle tutmuş on altılık çocuklar genel eve gidiyordu,öldürdükleri çocuklarına ağlayarak çıkıyorlardı kapıdan.Hayat ne kadar ağır geliyorsa,o kadar zevk alıyorduk yaşamaktan.Biri puştluk yapmazsa bize,kalbi kırık ölüyorduk.Susadığımızda en yakınımızdakinin ıslanmış vajinasından gideriyorduk susuzluğumuzu.Tanrı'nın gözüne girebilmek için birbirimizi küçük düşürüyorduk,yüzümüzdeki sinsi gülümsemeyle.Önümüze boklarını atsalar yiyecektik çaresizlikten.Gidiyorum ben dostlar,sakatatlarım size kalsın.

1 yorum:

  1. gözlerindeki kini dudaklarının gülümsemesiyle örtmeye çalışan birisi ne kadar aptaldır.

    YanıtlaSil