27 Ocak 2009 Salı


Bilmediğim bir telaş yaşanıyor son günlerde evimde...
Çelişkiler beynimi kemiriyor. Cümleleri nereye koyacağıma karar veremiyorum. İstediğim hayatı yaşayıp yaşamadığımdan emin olamıyorum, ama yeniden doğsam bu hayatı seçerdim biliyorum...
Bulunduğum an içerisinde huzurluyken ardından gelen dakikalarda kendim için endişe duyuyorum. Sanki ne yaparsam yapayım başarılı olamayacağım.
Oturup Nihal'in hayatını izlerken kendi hayatıma şükrediyorum.
Gülüyoruz, konuşuyoruz, yorum yapıyoruz ama onu anlayamıyoruz...
Sadece bir karakter biliyoruz, fakat onun gibi yaşayan binlerce insan var, görmezden geliyoruz...
Ayşe Arman edasıyla insanları gözlemliyorum. Sanki hepsi benden farklı, ya da ben onlardan farklıyım, bilmiyorum...
Hepimiz farklıyız işte, anlatamıyorum...
Biraz heyecanlıyım, biraz yorgun, biraz sevecen, biraz soğuk...
Bir şarkının içinde uyumaya ihtiyacım var.
Kapıyı çalarsanız açmayacağım...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder