Nereden başlayacağımı bilmiyorum.
O kadar mükemmelsin ki...
Sakin tavırların, sessiz konuşmaların, başımı okşayışın...
Ne zaman gözlerim dolsa aklıma geliyorsun.
Güçlü olmam gerektiğini öğütlediğin aklıma geliyor.
Şimdi bakıyorum da aynaya sanki sen olmuşum ben.
Elimde bavulumla gelirken yoldan hem sevecen olmaya çalışıyordun hem mesafeli.
Hep bildim beni ne kadar çok sevdiğini, sen dile getirmedin.
Bizim kelimelere ihtiyacımız yok çünkü.
Kitap okuyorsun ya sakince, gözlerimi ayırmadan seni izliyorum.
Büyük kavgalarda hep korktum gideceksin diye.
Hayali arkadaşlarım oldu yokluğunda.
O hastahane odasında seni bitkin gördüğümde hep boğazımda bir yumru oldu.
Küçücük ellerimi dedemin ellerine verip bahçede yürüyüşler yaptım.
Aklım hep o odadaydı, hep sendeydi.
Sana birşey olsaydı, içim çıkıp gidecek, terk edecekti beni.
Biraz geç oldu sana minnetim.
Ben sana benzemekten gurur duyuyorum.
Kocaman yüreğinin bir parçasında olmaktan gurur duyuyorum.
Bana öğrettiğin herşeyi yaşamaktan gurur duyuyorum.
Haydi gel, çok özledim.
Beraber denizi izleyelim, kitapçılara gidelim, kahvaltı yapalım.
Baba, ben senin kızın olmaktan gurur duyuyorum.